20 Aralık 2009 Pazar

KARA CAHİL

Uzak dur cahilden anlamaz seni
Ne bir uçak yapar nede bir gemi
Külçe Altın olsan eritir seni
Kalemi tutanların yanına varın

Cahille çıkmayın bi uzun yola
Değerini bilmez satar bir pula
Sen sağa götürürsen o gider sola
Yolunu bilenen yanına varın

Gerçekle yalanı hep eşit tutar
Konuşmayı bilmez insanı yutar
Ne gelir aklına kaldırır atar
Lafını bilenin yanına varın

Yüküm demirdendir gücüm kalmadı
Gerçek göz önünde suçum kalmadı
Son damladan bardak taştı almadı
Gerçekleri bilenin yanına varın

Hangi yola gitsem demirden tuzak
Bir sitem yüküyüm mutluluğu uzak
Cahil sevgi bilmez ne yazak
Sevgiyi bilenin yanına varın

Cahille konuşup sohbet kurmayın
Onlardan uzak durun yakın olmayın
Bilemez hal hatır boşa sormayın
Hal hatır bilenin yanına varın

Namustan anlamaz işten anlamaz
Karakteri bilmez aştan anlamaz
Kırıcı konuşur laftan anlamaz
Lafını bilenin yanına varın

Gerçeği bilemez suçu bilemez
Gider karanlığa aydın göremez
Kaba davranmaktan başka şey bilmez
Ağır kamillerin yanına varın

Vermez mutluluk veremez şefkat
Sevgisiz kalırmış en güzel evlat
Ne alır ne satar olmaz bereket
Bilerek alanın yanına varın

Cahil zor balığa çok önem verir
En çok başkasının suçunu görür
Eğer insan olsa birazcık erir
Eriyen insanın yanına varın

Ne bulsa indirir doymaz mideye
Sanki tıra benzer baksan gövdeye
Mutlaka gitse nereye
Efendi olanın yanına varın

Sevmez okuyanı tutmaz kalemi
Kalem tutanlardan keser selamı
Ömür boyu Allah vermiş belamı
Okuyup yazanın yanına varın

Kalem tutmaz ama kazmayı bilir
Tam kendi gibi kafadar bulur
Bir kırık küreğe belki sap olur
Kırık kürek dursun kaleme varın

Bulgur değirmeni öğüdür lafı
Çıkan kanunlardan anlamaz affı
Boş yere doldurur camide safı
Kanunu bilenlerin yanına varın

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder