KADINLARIMIZ

Özü ile sözü ile
Sevgi dolu gözü ile
Süsler bütün yuvamızı
Dikdikleri bezi ile

Hep yapar yakıştırır
Sağlam yuva pekiştirir
Olsa 3 beş kuruşu
Bir köşeye sıkıştırır

Çamaşırda ütüde
Çok şeyler var ötede
Anlamazsan kadını
Bilmen hayat tadını

İğne iplik elinde
Bal akıyor dilinde
Saksıya çiçek ekmiş
Hoş koku var gülünde

Arı gibi kovanda
Bal yapmaya çalışır
Hep uğraşır elinde
Ne zorluğa ulaşır

Mutlu mutsuz çilesi
Hep evinin kölesi
Tıkır, tıkır duyulur
Mutfaktan gelir sesi

Adı ile tadı ile
Emzirdiği sütü ile
İnkar edilmez kadın
Hep bunları bile bile

Yuvanın dişi kuşu
Ne de biliyor işi
Bazen sitrese girer
Sabırla sıkar dişi

Hep kapanır içeri
Sanki işin biçeri
Geçimini düşünür
Kalmaz kimseden geri

Yuvasına sevgi verir
Düşünür derin derin
Anlamazsan kadını
Cehennem olur yerin

Hep kadınlar el ele
Yuvaya yapmaz hile
Onlar hiç benzemesin
Erken solan bir güle

Hep neşeli kalsınlar
Neşesini kırmayın
Bazen yardımcı olun
Hep bakıp da durmayın

Bazıları farklıdır
Bilmiyorum denense
Hep ele ,ele olalım
Kulak verin bu sese

Bende bunlardan biri
İş görürüm diri diri
Yükseklerde görmüyom
Bende sizlerden biri

Hiç gerici olmayın
İleriyi izleyin
Her şey birden olmuyor
Biraz zaman gözleyin

Hiç ayrın gözetmedim
Genç ihtiyar hep burada
Boş zaman geçirmeyin
Ta orada ta burada

Yaşama sevincin olsun
İçine nurlar dolsun
İbadetle çalışmak
İkisi de bol olsun

Belki de kızdınız bana
İçim hep sizden yana
Şiirle sohbet ettim
Büyük küçük hep ana