26 Haziran 2009 Cuma

KADER UTANSIN




Yollarım hep diken kalmadı özüm
Kaderin suçu ne tanrıya özüm
Ağardı saçlarım görmüyor gözüm
Suçum nedir kader benden utansın.
Gönlüm viran olmuş bir çiçek açmaz
Yaprağım kurumuş saksıdan taşmaz
Kokusu karanfil herkese kokmaz
Beni anlamayan gönül utansın.

Yar ezdi içimi kesti gücümü
Bilemedim işlediğim suçumu
Kendi ellerimle yoldum saçımı
Saçlarımı yolan eller utansın.

Kaderi yazanla açık aramız
Aşk ile bağlanmadı gönül yaramız
Dert yükü doğurmuş bizi anamız
O yükü taşıyan kader utansın.

Baykuşun yuvası kayanın dibi
Aşk kalbe girmiş sevecek gibi
Kader yağdırıyor kar ile tipi
O karı yağdıran kader utansın.

2 yorum:

  1. valla hikmet hanımcın sizi büyük bir takdir ile takip ediyorum.o kadar işin içinde sanata ayırmış olduğunuz zaman gerçekten çok kıymetli.birgün ciddi manada keşfedileceğinize inanıyor saygılar sunuyorum..

    YanıtlaSil
  2. Medeni cesaretinizi ve blog sitenizi destekliyoruz.

    İF

    YanıtlaSil